Over ons

Moerman

Omstreeks halverwege de zeventiger jaren melden Jan en Ellen Schiermeier zich na het lezen van een artikel over de Moermantherapie aan bij de Patiëntenvereniging Amnesty. Deze vereniging stond een natuurlijke aanpak van kanker voor, volgens de richtlijnen van dr. Moerman. Na een cursus voedingsleer bij Else Wannee te hebben gevolgd gingen ze bij de vereniging aan de slag als patiëntenbegeleider. Hierbij gaven ze telefonisch voedingsadvies, het adres van een Moermanarts door en hadden een luisterend oor. Nadat de patiëntenvereniging Amnesty was omgedoopt tot Moermanvereniging, richten de Schiermeiers de Werkgroep Rekreatie op. Zij organiseerden en begeleiden groepsreizen in Nederland, deze vakanties werden begeleid door een team van vrijwilligers en een oncologie verpleegkundige. later kwamen daar bungalowvakanties van het toenmalige Vendorado, later Grandorado bij. Al deze vakanties werden door de Schiermeiers begeleid. Zowel de groepsreizen als de bungalowvakanties voorzagen in een behoefte. Op een gegeven moment kregen de Schiermeiers van het bestuur van de Moermanvereniging te horen, dat ze commercieel moesten gaan werken. Dit stuitte de Schiermeiers tegen de borst en zij besloten om een eigen stichting op te richten: Stichting Rekreatie en Voeding voor Kankerpatienten (SRVK). In 1990 begon het Koningin Wilhelminafonds, thans KWF Kankerbestreiding met haar vakantie voor kankerpatiënten project.

Schiermeier benaderde het KWF en ze gingen samenwerken. De SRVK organiseerde en begeleide vakanties in Nederland. Het KWF nam de buitenlandse vakanties voor haar rekening. Het KWF subsidieerde de vakanties met een korting van 25% op de arrangementsprijs en betaalde de begeleidingskosten. Helaas stopte het project na vier jaar, omdat het volgens het KWF te veel kostte. De SRVK heeft toen nog twee jaar samen met de Stichting Mens en Samenleving vakanties voor kankerpatiënten en ouderen georganiseerd, maar dit liep niet zoals wenselijk was. Daarom besloot de SRVK om op haar hoogtepunt te stoppen met de vakantieweken. Schiermeier zei: “De vakantieweken die wij georganiseerd hebben waren jaren met een gouden randje.” De menselijke, soms diepgaande contacten in die jaren hebben de Schiermeiers veel voldoening gegeven en ze hebben er wijze lessen van geleerd. Zij voelen zich bevoorrecht omdat ze een bijdrage hebben mogen leveren aan het welzijn van de vakantiegasten. In 1989 heeft de SRVK de naam gewijzigd in Landelijk Informatiecentrum Moermantherapie (LIM). In 2001 is de LIM website gepresenteerd. Vanaf begin negentiger jaren is Schiermeier zich gaan toeleggen op het schrijven van artikelen voor verschillende periodieken over de Moermantherapie.

In 1992 verscheen het boekje “De Moermantherapie een wondermiddel?” Met 60 vragen en antwoorden over het hoe en waarom van de Moermantherapie. Deze brochure werd naar alle relevante specialisten, diëtisten en Patiënten Informatie Centra van de ruim 100 ziekenhuizen toegezonden. In totaal circa 12.000 exemplaren. In dit boekje kon Schiermeier alle vragen en antwoorden kwijt, die hij al die jaren kreeg als patiëntenbegeleider. De druk van het boekje werd mede mogelijk gemaakt door een subsidie van het Ministerie van WVC. In 1996 verscheen een totaal vernieuwde uitgave van dit boekje: ”De Moermantherapie 50 jaar verder”.Aan deze uitgave werkten mede mee: Dr. Hans Houtsmuller (internist), Walter Fache (orthomoleculair biochemicus VIOW), An Rijk-Marquering (zelfstandig gevestigd diëtist) en Johan Eimers (eindredactie). Bijzonder was een voorwoord geschreven door DR. G.A.Dijkman, Uroloog Ignatius Ziekenhuis Breda. Schiermeier stuurde de toenmalige staatssecretaris van VWS, Mevrouw Erica Terpstra een exemplaar van het boekje “De Moermantherapie, 50 jaar verder.” Zij reageerde als volgt: “Ik sluit mij gaarne aan bij de complimenten die u van de zijde van de Nederlandse Kankerbestrijding mocht ontvangen voor de overzichtelijkheid en de gedegen aanpak van dit boekje. In 1996 startte Schiermeier met een nieuw project: het schrijven van een kook-informatieboek volgens de richtlijnen van dr. Moerman.

Schiermeier schreef de tekst en stelde de recepten samen. An Rijk-Marquering corrigeerde, bekritiseerde en vulde de tekst aan tot een verantwoord geheel. Johan Eimers voerde de eindredactie. Het boek bevatte 280 recepten en relevante productinformatie, tips en suggesties.In 1999 werd de uitgave gepresenteerd. Thans maart 2014 bestaat het Landelijk Informatiecentrum Moermantherapie 25 jaar en richt zij zich voornamelijk op het geven van voorlichting over de Moermantherapie en een gezonde levensstijl.